SAHABAT SEJATI
Di
hiji sakola aya dua jalma anu bersahabatan namina teh Sinta sareng mayang, si Sinta
jeung si Mayang teh tos bersahabat ti kelas 1 sd sampe kuari maranehna kelas 6
SD. Si Sinta jeung si Mayang teh arek ngalaksanakeun UN (UJIAN NASIONAL) si Mayang
teh di kelas nateh kaasup siswa anu pinter sedengkeun si Sinta teh jelemana
tilok belajar jadina si Sinta teh ka asup siswa bodo.
Tapi
si Mayang teh jelemana telok sombong walaupun maneh nateh sok meunang rengking
ka hiji di kelasna si Mayang teh telok ngabeda-bedakeun babaturan, manehna teh tilok
ngabeda-bedakeun manehna jeung sahabatna nyaeta si sinta, tapi si Sinta teh jalmina
sok pundung ka si Mayang tapi si Mayang teh tilok marah ka si Sinta Karena si Mayang
teh tos nganggep si Sinta teh dulur sorangan, di hiji poe si Sinta ka imah si Mayang
si Sinta ka imah si Mayang arek ngajak si sMayang ulin si Sinta nyarios
“mayang…. Mayang….” Si Mayang ka luar ti imahna si Mayang nga jawab “naon…. Eh Sinta
arek naon sin?” si Sinta ngajawab “arek ilu moal jeng urang ulin?” si Mayang nyarios
“arek ulin kamana sih?” si Sinta ngajawab “urang ulin ka lapangan” si Mayang ngajawab
“alim ah abdi keur ngerjakeun PR matematika “si Sinta nyarios “tos ngerjakeun
PR mah ke bae “si Mayang nyarios “teu bisa soalna jagisuk di kumpulkeunna” si Sinta ngajawab “geus lah
manehmah mentingkeun PR dari pada sobat maneh sorangan” si Mayang ngajawab
“lain kos kitu tapi abdi teh harus ngagawean PR ieu soalna ieu teh penting” si Sinta
ngajawab “geus lah maneh mah mentingkeun sakola bae (nada marah) si Sinta langsung
pergi ninggalkeun si Mayang si Mayang manggil si Sinta “sinta?” si Sinta teu
nengok-nengok, si Mayang ngomong “geus lah ke si Sinta pasti moal marah amun
tos di bageran mah!!”
kajadian
di sakola pas si Mayang karak datang ka kelas si mayang, nyapa si sinta, tapi
si Sinta teu nyautan si mayang, walaupun si Sinta teu nyautan sasapan si mayang,
si Mayang teu kasinggung jeung teu di anggap marah, bel istirahat berbunyi si Mayang
jeung si Sinta langsung ka kantin, si Mayang ngajak si si Sinta ka kantin
bareng tapi si Sinta langsung pergi ninggalkeun si mayang, walaupun si Mayang di
cicingkeun si Sinta si Mayang tetep nganggep si Sinta teh sahabatna, pas si Mayang
keur istirahat di kantin si Mayang ngadele si Sinta keur diuk sorangan si Mayang
ngadeuleukeun si sinta, si Mayang nanya ka si Sinta “sinta!!” si Sinta ngajawab
“ari maneh dek naon kadieu?” si Mayang nyarios “ari maneh teh ku naon sinta” si
Sinta ngajawab “geus lah maneh ulah sok balaga teu nyaho” si Mayang nyarios
“emang maneh teh marah ku naon ka abdi the?” si Sinta teu ngajawab si Sinta
langsung pergi.
Pas
tos balik sakola si Mayang teh tos nyampe di imah, pas nyampe di imah si Mayang
langsung gegeraan ganti baju terus si Mayang langsung pamit ka ibu na rek ngerjakeun
tugas di imah si sinta, ibu ngadeuleu si Mayang ibu na Mayang nanya ka si Mayang
“Mayang ari maneh teh dek ka amana deui?” Si Mayang ngajawab “abdi rek
ngerjakeun tugas di imah si nita” ibu Mayang ngajawab “oh…. Uihna ulah
sore-sore nya!” si Mayang ngajawab “muhun, assalamualaikum” ibu “waalaikum
salam” si Mayang langsung ka imah si nita, pas tos nyame di imah si nita, Mayang
nyarios “assalamualaikum..” ibu nita kaluar ti imah “waalaikum salam, eh Mayang
kadieu ka lebet” Mayang ngajawab “muhun” ibu na nita ngagerokeun si nita, Sinta
kaluar ti kamar Sinta nyarios “eh aya Mayang dek ngerjakeun tugas nya mayang”
si Mayang “muhun arek moal ngerjakeun tugas” si nita “muhun arek, nya entos
hayu atuh urang ngerjakeun tugas” si Mayang “hayu”
Saenggeus
ngerjakeun tugas si Mayang pamit rek uih, si Mayang nyarios “nita abdi rek uih
nya soalna atos sore” si nita ‘nya ati-ati nya di jalan!” si Mayang “muhun” pas
di pinggir jalan sorangan bae si Mayang nanya ka si Sinta “Sinta ari maneh keur
naon ?” si Sinta langsung nyamper keun si Mayang terus sabari ceurik “Mayang abdi
keur bingung si Mayang nanya “bingung kunaon?” si Sinta “abdi teh kaleungitan
duit!” si Mayang “emang kalengitan duitna baraha?” si Sinta ‘eta teh boga ibu
abdi, tadi abdi di titah meser minyak ku ibu abdi rek masihkeun encisna terus
encisna teu aya!” si Mayang ‘geus ulah ceurik yeuh pake duit abdi heula” si Sinta
“ih emang maneh teu perlu duit ieu?” si Mayang “teu abdi karak dib ere ku bapa
abdi” si Sinta “emang maneh moal make duit na?” si Mayang “teu kunanaon abdi
mah lebih mentingkeun heula maneh soalna maneh teh sahabat abdi” si Sinta “emang
maneh tetep nganggep maneh marah ka abdi” si Sinta “Mayang maafkeun abdi nya”
si Mayang “maaf ku naon sinta?” si Sinta “karna abdi teh tos marah ka mayang”
si Mayang “ah geus ulah minta maf abdi mah teu teu marah ka maneh!” si Sinta “jadi
kuari urang moal marah-marah deui ka mayang” saentos kajadian eta si Sinta jadi
sadar bahwa si Mayang teh sahabat anu setia kana sahabatna sorangan.
TAMAT
TUGAS
BAHASA SUNDA
Judul
:
“Sahabat Sejati”
![]() |
Dikarang
:
Siska Sulistiyani
Kelas
: 9B
SMPN
1 KADUHEJO PANDEGLANG
TAHUN 2016-2017
0 komentar:
Posting Komentar